Mewy darły się w niebo głosy, a hałas potęgował jeszcze warkot silników. Dużo aut przyjechało tego dnia na klify, ale, w miarę zbliżania się do urwisk, wycie samochodów słabło. Wzmagał się dziki śpiew oceanu oraz jeszcze jedna magiczna melodia. Przy wejściu na urwiska siedziała ruda kobieta ubrana w brązowy płaszcz. Grała na harfie, delikatne, zwiewne melodie, które ulatywały wraz z wiatrem gdzieś nad klify.

Siedziałam na skraju klifu i po zadzwonieniu do brata (...)