Trzcina okrutnie wyrwana z brzegu jeziora, które było jej domem, przebywa długą drogę do rzemieślnika, aby ten, w pocie czoła, przerobił ją na flet. Przepełniona melancholią muzyka, płynąca z fletu, jest w rzeczywistości najsmutniejszym dźwiękiem na świecie. Jest płaczem trzciny, która tęskni za utraconym domem. Człowiek, tak samo jak trzcina, oderwany od Boga i rzucony na Ziemię, jest nieszczęśliwy dlatego, że jego prawdziwy dom jest przy Bogu.

Dżalaluddin Rumi (...)